Dave Godin 1936-2004

In Nederland heerst het merkwaardige idee dat de studentenband uit Londen, The Rolling Stones, veel ruiger en echter was (is?) dan die slappe Beatles en andere Merseybeatbandjes. En dat zij pas echt "zwarte" muziek vertaald voor witte Britten, en naar zou bijken ook voor witte Amerikanen, brachten. Dave Godin wist wel beter, en met hem zoveel Britten. Hij had met Jagger op school gezeten en had hem in contact gebracht met Amerikaanse R&B. Hij was ontdaan toen Jagger en zijn vrinden er mee op de loop bleken te zijn gegaan en de oorspronkelijke uitvoerenden van hun broodwinning hadden beroofd. "Kun je mij voorstellen aan Marvin [Gaye]?" moet Jagger Dave ooit gevraagd hebben - over de zanger van het origineel van Can I get a witness?. "Stel je f** zelf voor," heeft Dave geantwoord. Hij heeft het (Britse) Tamla Motown-label opgericht, zelf een label geëxploiteerd, het (Britse) Soul City, maar hij had geen talent voor kapitalisme. Hij stelde verzamelalbums samen van onbekende artiesten en bedacht de uitdrukkingen deep soul en northern soul voor onderscheidene genres. En hij is altijd boos gebleven over Jaggers diefstal. Het was een klassekwestie: rijke middenklassetypes die van de arme zwarten stalen.

Jammer dat Dave niet genoemd is in het Jazz-nummer van De AS. Maar toen leefde hij, nog net. De kanker velde hem op 15 oktober 2004. Hij heeft zijn inzet voor de zwarte muziek altijd als horende bij zijn (het) anarchisme gezien. Terecht, kameraad, en de tijd zal toch aan onze kant staan.